Objawy i rozpozanie torbieli janika

Torbiele jajników zazwyczaj nie powodują dolegliwości, dlatego pacjentki dowiadują się o ich istnieniu najczęściej podczas badania ginekologicznego (kontrolne USG). Ale nie wystarczy zwykłe USG, bowiem torbiele jajników można zdiagnozować wykonując dopiero USG przezpochwowe. Jeżeli podczas badania ginekolog stwierdzi zmianę torbielowato-guzowatą, powinien zlecić dalsze badania (hormonalne), a w przypadku podejrzenia nowotworu - badanie tzw. markerów nowotworowych. Polskie Towarzystwo Ginekologiczne zaleca, by badanie USG przezpochwowe wykonywała każda kobieta, która ukończyła 35. rok życia.

Ponadto powstawaniu niektórych odmian torbieli jajników sprzyjać może stosowanie środków hormonalnych, dlatego panie (bez względu na wiek) stosujące terapię hormonalną (lub doustne środki antykoncepcyjne) powinny co roku wykonywać wspomniane badanie. Jeżeli torbiele na jajnikach są duże, pojawić się mogą dolegliwości: bóle brzucha, zaparcia, wzdęcia, częstsze niż zazwyczaj oddawanie moczu (dzieje się tak w przypadku, gdy torbiel uciska na pęcherz moczowy). Niektóre kobiety odczuwają ból pojawiający się po stosunku płciowym. Generalnie brzuch wydaje się opuchnięty i większy. Dodatkowo cykle miesiączkowe zaczynają być nieregularne, a miesiączki stają się boleśniejsze i bardziej lub mniej obfite niż do tej pory. W nielicznych przypadkach torbiele jajnika mogą tak wpłynąć na gospodarkę hormonalną w ciele kobiety, że pojawić się może tkliwość piersi podobna do tej w czasie ciąży lub też zmiany w owłosieniu ciała. Kolejnymi z objawów mogą być: stres, omdlenia, bóle głowy oraz rzadziej mdłości lub wymioty.

Poza badaniem USG czasami lekarz, aby uzyskać dokładniejsze informacje, zleci wykonanie laparoskopii lub biopsji.